Ingrid Rouleaux

Levensverhaal van een autist – Afwijkend en toch zo gewoon

Sarah was er in haar prille jeugd van overtuigd dat ze een normaal, alleen wat eigenzinnig kind was. Haar omgeving zag echter dat haar gedrag afweek van dat van de meeste andere kinderen. Toen de diagnose autisme was gesteld, had dat zekerheid moeten bieden en een basis om adequaat met haar om te gaan. In plaats daarvan begon de angst, de afwijzing en langzame touw- trekkerij. Geen basisschool durfde haar nog toe te laten nu ze dit etiket had. Op haar twaalfde belande ze op een school voor Zeer Moeilijk Opvoedbare Kinderen. Met het verstrijken van de jaren kwam ze er steeds meer achter hoe de buitenwereld tegen haar anders-zijn aankeek. Dat zelfs beroepskrachten haar dieper in de problemen konden brengen – in plaats van hulp bieden om een zinvol leven op te bouwen. Toen de school ervan overtuigd was dat ze het niet ging redden buiten een beschermde omgeving en haar niet in staat achtte om zelf keuzes te maken, leken haar kansen op een toekomst zoals ze die zelf in gedachten had, helemaal verkeken.

Interview door Hanneke Kappen met Sarah Morton zie youtube.

Column Sarah Morton:

Frustratie en Angst of Liefde en Inzicht? Welk scenario kiezen we?

De wereld zoals wij die kennen en de tijd zoals wij die kennen, gaat veranderen. Er ontstaat wereldwijd chaos. Degenen die het hardst getroffen gaan worden zijn ouders en kinderen. Een positieve wereldwijde wenteling zorgt voor vele veranderingen in het bewustzijn waaronder:

• Ouders handelen niet meer vanuit frustratie en angst, maar vanuit liefde en inzicht.
• Angst is niet meer de belangrijkste raadgever, maar intuïtie en gezond verstand.
• Ouders zien hun kinderen als een geschenk, in plaats van een last.
• Ze zien kinderen niet als hun bezit, maar hun verantwoordelijkheid.
• Ouders krijgen het onvermogen om zich zorgen te maken over wat niet aan de orde is, maar voelen wel aan als het kind echt problemen heeft of gevaar loopt.
• Ze stemmen zich af op wat een kind nodig heeft en ervaren dat niet als zwaar, maar het geeft ze juist voldoening en energie.
• Ze begrijpen wat hun kind bezighoudt, maar respecteren het als een kind iets voor zichzelf wil houden.
• Ouders vinden niet meer dat babys zichzelf in slaap horen te huilen, maar laten ze in hun nabijheid slapen, zoals de natuur het bedoeld heeft.
• Ouders vinden niet dat peuters in een buggy horen, maar begeleiden ze liefdevol en beschermen ze tegen gevaar wanneer daar aanleiding voor is.
• Babys dragen ze zo veel mogelijk.
• Ouders geven aandacht aan de mooie kanten van hun kinderen en missen de capaciteit hun kinderen te veroordelen.
• Kinderen mogen een eigen mening hebben.
• Kinderen mogen hun gevoelens laten zien en ouders helpen ze die onder woorden te brengen.
• De wil van het kind breken ze niet, maar leiden het in goede banen, waarbij ze onderscheid maken tussen echte behoeften (zoals liefde en bewegingsvrijheid) en dingen die kinderen alleen maar willen (zoals een ijsje).
• Onaanvaardbaar gedrag corrigeren ze, zonder het kind psychisch of fysiek te beschadigen.
• Ouders zien het begeleiden van hun kinderen als de belangrijkste en meest waardevolle taak. Kinderen zijn de volwassenen van later.
• Ouders zijn zich bewust van hun eigen gedrag. Dat belemmert ze niet maar leidt ze juist de goede kant op.
• Ouders krijgen een helder bewustzijn en zien hun kinderen zoals ze zijn en niet volgens een vooropgezet beeld. Hun innerlijke stem spreekt weer.

Ook andere opvoeders zijn gevoelig voor deze overgang.

Bijvoorbeeld, op scholen mogen kinderen zich naar eigen kunnen ontwikkelen, in plaats van volgens een systeem.Pesten wordt voorkomen door een warm groepsgevoel te creëren en kinderen duidelijk te maken dat iedereen waardevol en uniek is.Kinderen mogen op een nette manier hun mening geven.

2012 ... Veel opvoedautoriteiten, zoals consultatiebureaus en Jeugdzorg zullen deze veranderingen als een ramp classificeren ... er vallen duizenden ontslagen! Omdat de kinderen van deze tijd opgroeien tot kritische, gevoelige en nadenkende burgers en zich niet laten leiden door angst, maar door liefde en inzicht. Zij zullen niet als makke schapen meelopen met de massa en alles klakkeloos aannemen. Feitelijk zal het de hele maatschappij op zijn kop zetten, omdat mensen gevoelig worden voor onrecht en behoefte krijgen aan een ander soort samenleving. Autoriteiten zullen iedereen met klem omroepen om zich aan de oude samenleving vast te houden. 'Voor onze zekerheid, nu en in de toekomst." Voor wie zich aan de oude wereld vasthecht, zal alles hetzelfde blijven.

Wie helpt er mee met de samenleving voorbereiden op deze verandering, die mensen bewust, creatief en onafhankelijk maakt?

Sarah Morton - www.dus-sarah-morton.nl