Blogs
Het voorjaar… en de koolmees / Een mooie manier van educatie, thuis en op school.
woensdag, 30 april 2014 21:17 Geschreven doorEen mooie manier van educatie...thuis en op school.
Elke week pas ik een volle dag op onze kleindochter Bo, inmiddels 22 maanden oud . Nu het voorjaar zo vroeg begonnen is, zijn we samen veel buiten. Ze vindt het heerlijk om naar de vogels te luisteren en te kijken. Altijd weer met een verwonderende blik in haar ogen tuurt ze naar de lucht en de bomen...luisterend naar hun gezang. Op een van de heerlijke zonnige voorjaarsdagen zaten we samen op de ligstoel, rugleuning omhoog , toen er plotseling twee
Een heldere boodschap voor de mensheid "A Song of Joy".
vrijdag, 31 januari 2014 13:07 Geschreven doorDeze week ontving ik midden in de nacht een boodschap, eerst vertel ik wat eraan vooraf ging.
De avond ervoor had ik contact met Doreth Broenink, waarmee ik samenwerk om basisleermateriaal IQ-EQ-SQ-FQ in balans te maken, gebaseerd op de universele informatie die ik mocht ontvangen in mijn boek "de Verbinding met God". In de Verbinding, het leven vanuit je hart, spelen de relatie van Jezus en Maria Magdalena en de piramiden een belangrijke rol. Het draait om ontdekken en ervaren een diep gevoel van geluk van binnen, om puur natuurlijke omgang met Jezelf en je medemens. De tekenares had mooie nieuwe schetsjes hiervoor gemaakt en dat wilden we bespreken. Ons gesprek ging niet alleen over het leermateriaal, maar ook over het feit dat er op dit moment in de financiële markt een aantal fundamentele zaken spelen die mensen, de mensheid, in zijn algemeen niet ten goede komen.
Even later toen ik gezellig met Frans op de bank zat, sprak ik uit...
Er heerst niet alleen een economische crisis, maar ook een morele crisis, met alle gevolgen van dien. Er worden harde noten gekraakt! Als klap op de vuurpijl ligt het Sinterklaasfeest onder schot. Moet deze oude traditie verdwijnen? We hoeven zeker niet met trots terug te kijken naar de tijd van de bangmakerij, onderdrukking, slavernij en discriminatie. Dat deze onderliggende oorzaken gevoelig liggen, is goed te begrijpen. Maar we kunnen wel met trots kijken naar hoe het feest, ooit door de kerk voor de armen in het leven geroepen, zich tot nu toe ontwikkeld heeft. De bangmakerij is eraf en de pretmakerij, creativiteit en gezelligheid viert de boventoon. Sinterklaas gaat vriendschappelijk en met humor en zorg met de pietermannen om en andersom, ze communiceren vol liefde en geruststelling naar kinderen. Deze daadkracht laat zien dat we echt al anders zijn gaan denken en ons losmaken van oude gewoonten. Eeuwen lang leefden wij in wereld waar ons gedrag door tradities, kerk en andere maatschappelijke structuren bepaald werden. Wij groeiden op in een tijd waarin wijzelf nog niet centraal stonden. En nu staan we op als zelfnadenkende en authentieke mensen en we laten ons hart steeds meer spreken.
De zomer is in volle gang, voor de een is het warme weer een ramp en voor de ander een zegen. Voor mij heeft de zomer, ondanks dat er gewoon gewerkt moet worden buiten de vakantieweken om, iets van ultieme vrijheid... luchtige kleding, op blote voeten lopen, het veel meer buiten kunnen leven, lekker buiten eten, vers van onze biologische groentetuin. Dit jaar wilden we niet lang op vakantie gaan om dagen te sparen om in onze tuin te werken en verder te bouwen aan onze houten schuur. Ook om geld uit te sparen voor de kosten die dit laatste met zich meebrengt. En natuurlijk ook om wat meer tijd met onze kinderen en kleinkinderen door te kunnen brengen.
Dus vroegen Frans en ik ons op het laatste moment af, waar zullen we eens naartoe gaan? Onze zwager, de man van mijn overleden zus, heeft een paar jaar geleden een paar dagen doorgebracht in Das Lipperland in Duitsland. En daar was hij zo over te spreken dat wij besloten zijn boek hierover eens te bekijken. Al gauw werden we enthousiast, niet te ver rijden met onze caravan, mooi gebied en genoeg te beleven. Het werd een onvergetelijke week met een bijzondere ontdekking. Toeval?
Xavier Moktar plaatste het volgende bericht een bericht in onze linkedingroup : Op 14 mei kom ik bij BNN op tv in Programma 'Je Zal Het Maar Hebben'. Valerio en ik gaan op pad en hebben het over mijn Autisme, mijn jeugd in de gevangenis, en hoe mijn leven er nu uit ziet. Aangezien ik die avond een lezing gaf bij MenS en Spirit, nam ik het programma op. Wat ik niet gauw zal doen, deed ik de volgende ochtend wel ... een ontbijtje gemaakt en op de bank genuttigd en naar het programma gekeken. Het is zo mooi te zien hoe Xavier na alles wat hij heeft meegemaakt hoe verstandig hij zich opstelt en zijn eigen weg zoekt. Het is gewoon triest hoe er hulp verleend is aan hem. Hij mag zich gelukkig prijzen met die ene hulpverleenster die het verschil maakte.....
In mei leggen alle vogeltjes een ei ...de meimaand staat in het licht van leven, van bloei en bevruchting. Het is de Mariamaand en de maand van de meiboom, de maand waarin ik geboren ben. Dit jaar voor het eerst een verjaardag met kleinkindjes...zo gewoon, zo speciaal, een mooier geschenk kan ik me niet bedenken. Via Facebook kwamen er een paar reacties..wat bijzonder dat je op Hemelvaartdag jarig bent. Och daar heb ik helemaal niet bewust bij stilgestaan! We hebben veel geklust in en om het huis, mijn computer is gecrasht, waardoor informatie verloren is gegaan. Het heeft me naast de tijd om het met veel lieve hulp weer in orde te maken, ook ruimte geven om na te denken wat ik los kan laten. In mijn hoofd speelt nieuw lesmateriaal maken voor scholen een hoofdrol........
Etiketkinderen, waar komt de drang vandaan om zoveel kinderen in hokjes te plaatsen?
donderdag, 25 april 2013 11:24 Geschreven doorBen je als kind ongeconcentreerd, bewegelijk, druk, onhandig, of gewoon wat slechter in taal en rekenen? Dan is de kans groot dat je een etiket krijgt. Zo is er bijvoorbeeld ADHD, ADD, DCD en dyslexie. Psychiatrische aandoeningen die omschreven worden in DSM IV, het diagnostisch handboek voor psychiaters wereldwijd. Er is in Nederland bijna geen schoolklas meer te vinden zonder een kind met een etiket. Hoe komt dit?
Mijn vriendin zit iedere dag, zeven dagen per week binnen op haar woongroep omdat dagbesteding nog niet is gerealiseerd. Ze is daar alleen, er is geen aanspraak en contact is ver te zoeken. Zoeken naar mogelijkheden, bijvoorbeeld binnen haar oude school is op niets uitgelopen. Ook de aanvankelijke plaats voor dagbesteding kan wegens problemen met vervoer geen doorgang vinden. Je ziet dat ze steeds vaster komt te zitten.
De gevolgen