Een spoedcursus onderwijsvernieuwing door Harold Bekkering. 

In het onderwijs werk je continu naar een handjevol verplichte mijlpalen: een mooie score voor je citotoets, je middelbare schooldiploma, en misschien na jaren zwoegen ook nog een papiertje waarop staat dat je je studie hebt afgerond. Volgens Harold Bekkering, als hoogleraar verbonden aan de Radboud Universiteit Nijmegen zou dat niet de insteek moeten zijn en zijn diploma’s slechts een vorm van gemakzucht. Onderwijs zou veel meer moeten gaan over wat een individu kán en wíl leren, betoogt de in 1965 geboren Bekkering. Vanuit de cognitieve neurowetenschap kijkt hij naar wat er in de hersenen gebeurt – en koppelt dat aan hoe we leren. Ik belde de hoogleraar om te vragen hoe we met zijn inzichten het Nederlandse onderwijs even goed kunnen maken als het Nederlandse vrouwenvoetbal.

Zeg, wat is er eigenlijk precies mis met het huidige onderwijs?

De oorzaak van dyslexie is ontdekt. Althans, dat denken onderzoekers van
de Universiteit van Rennes. Mensen met dyslexie hebben volgens hen geen dominant oog.
Daardoor verwarren de hersenen bijvoorbeeld de b’s en d’s.

Tom is een energiek en nieuwsgierig ventje. Hij is constant op ontdekkingspad. Stilzitten kan hij niet. Dat is volgens Tom niet zo gek: er woont een supersnel renpaard in zijn hoofd. Dat gaat 80 kilometer per uur. Veel sneller dan die andere, die gaan maar 30. 
De hersenen van de 4-jarige Tom de Boevere werken veel sneller dan die van andere kinderen, zegt hij zelf. Tom is hoogbegaafd. Omdat er geen boeken waren die hem helpen bij het begrijpen van zijn hersenen, schreef hij er zelf maar eentje: Gewoon Tom.